Ogrodologia

Trawnik do zadań specjalnych

Terenami trudnymi do zadarniania są powierzchnie o znacznych pochyłościach oraz trudnych warunkach glebowych i wilgotnościowych, takim terenami są niewątpliwie skarpy. Zadarnianie takich terenów jest bardzo uciążliwe choćby z powodu wypłukiwania podczas opadów nasion czy słabo zakorzenionych młodych roślin. Utrudniony jest też dostęp do tego typu terenu, a więc często zastosowanie maszyn i urządzeń jest niemożliwe.

Zakładanie trawnika na takim terenie stanowi przede wszystkim ochronę przed erozją, ale może pełnić też funkcję dekoracyjną. Do obsiewu skarp nadają się trawy niskie, rozłogowo - luźnokępkowe, oraz o silnym i głębokim systemie korzeniowym, np. wiechlina łąkowa, perz, kostrzewa trzcinowa, kostrzewa czerwona rozłogowa.

Trawniki na parkingach to także tereny trudne w zadarnianiu. Zastosowane gatunki muszą posiadać duża wytrzymałość na ugniatanie i działanie spalin. Stosowane są m. in. kostrzewa czerwona i owcza oraz wiechlina łąkowa. Tego typu trawniki zakładane są na parkingach osiedlowych, przy zjazdach czy też kempingach, gdzie nasilenie tych czynników jest znaczne - spaliny, ciągi komunikacyjne itd.

Kolejne wyzwanie dla traw to obszar głębokiego cienia, który panuje pod starymi drzewami, a także przy ścianach wysokich budynków. Z tym problemem borykają się także stadiony piłkarskie, gdzie trybuny skłaniające się do środka boiska, odcinają skutecznie dopływ światła do murawy. Ograniczony dostęp światła dziennego to poważny problem i wymaga zastosowania gatunków, dla których cień to środowisko naturalne albo takich, które mają podwyższona zdolność do przetrwania w warunkach zacienienia. Najbardziej przydatny do tego typu muraw jest śmiałek darniowy.

Wraz z dynamicznym rozwojem przemysłu i komunikacji nastąpił wzrost zapotrzebowania na mieszanki traw do obsiewania terenów zanieczyszczonych i zdegradowanych. Potrzebne są mieszanki do obsiewu zanieczyszczonych poboczy drogowych oraz rekultywacji hałd pokopalnianych, wysypisk odpadów przemysłowych czy zadarniania zwałów ziemi po kopalniach odkrywkowych. Trawy stosowane na tego typu tereny powinny mieć małe wymagania pokarmowe, dużą odporność na zasolenie i koncentrację metali ciężkich. Pożądaną cechą wysiewanej mieszanki jest również gęsta i niska darń, bez konieczności częstego koszenia, ponieważ pielęgnacja jest zazwyczaj bardzo ograniczona. Sprowadza się zazwyczaj do koszenia 2-3 krotnego w sezonie oraz skromnego nawożenia mineralnego lub jego braku. Mieszkanki powinny składać się z np. kupkówki pospolitej, kostrzewy nitkowatej, mietlicy pospolitej, kostrzewy trzcinowej i czerwonej.